Turner Prize nominees Forensic Architecture (FA), present their first solo exhibition in Greece, entitled “Violence, Fast and Slow” at State of Concept Athens, curated by iLiana Fokianaki. The exhibition is an overview of the agency’s varied and interdisciplinary practices. Known in Greece for their investigations of the murders of Pavlos Fyssas and Zak/Zackie Kostopoulos, FA will introduce a wide-ranging body of international casework, undertaken since the agency was founded by director Eyal Weizman in 2011. This presentation is focused on a core aspect of Forensic Architecture’s research, which they call “cartographies of violence”.
aporrox
Επιτελεστικές μεθοδολογίες και αστικό τοπίο
Το Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και το Εργαστήριο της Performance Art/ Επιτελεστικές καλλιτεχνικές δράσεις σας προσκαλούν στο συμπόσιο «Επιτελεστικές μεθοδολογίες και αστικό τοπίο», το οποίο θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 13 Απριλίου στις 14.00, στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Δήμου Φλώρινας, στη Φλώρινα.
To «Performance now v.6: Επιτελεστικές μεθοδολογίες και αστικό τοπίο» πραγματοποιείται στο διάστημα 12-14 Απριλίου 2019 στη Φλώρινα και συμπεριλαμβάνει, εκτός από το συμπόσιο, τα εργαστήρια _local και μ- plus (https://performancenow6.wixsite.com/now6).
η Χαμένη Λεωφόρος του Ελληνικού Σινεμά
Από τις 17 μέχρι και τις 21 Ιανουαρίου, η Χαμένη Λεωφόρος του Ελληνικού Σινεμά επιστρέφει στο σπίτι της, στο Αστορ, για λίγες best of εμφανίσεις, φέρνοντας μαζί μια έκθεση και μια συλλεκτική έκδοση.
http://flix.gr/news/lost-highway-greek-cinema-best-of.html
Διάλεξη. Εύα Γιαννακοπούλου
Δευτέρα 21 Μαΐου 2018, 19:00. Σχεδιαστήριο 5. Τμήμα Αρχιτεκτόνων. Εργαστήριο Τέχνης / Αρχιτεκτονικής στη Δημόσια Σφαίρα
Η Εύα Γιαννακοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Ιθάκη. Έχει ζήσει στο Βερολίνο, τη Νάπολη, την Βαρκελώνη και την Κων/λη ενώ αυτή την περίοδο διαμένει στην Αθήνα όπου εργάζεται. Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε μουσεία, ιδρύματα, γκαλερί, φεστιβάλ, αυτοσχέδιες δομές και δημόσιους χώρους στην Ελλάδα και το εξωτερικό, Material Art Fair (Πόλη του Μεξικού, 2017), Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα, (Equilibrists show, 2016), Athens Biennale 2015-2017 OMONOIA (2016), Ίδρυμα Rosa Luxemburg, Bερολίνο (ατομική έκθεση, 2015), MPA-B, Berlin (2015 και 2014), Excentricités 3 και 6 Performance Festival, Besançon (2015 και 2012), Action Field KODRA, Θεσσαλονίκη, (2012), και 3rd Art Biennale MIET, Θεσσαλονίκη (2011). Έχει συνεπιμεληθεί εικαστικά projects, ενώ το 2013-2014, ήταν διοργανωτικό μέλος της Βερολινέζικης πλατφόρμας MPA-B (Month of Performance Art, Berlin). Είναι μέλος του ΤWIXTlab, ενός χώρου που τοποθετείται μεταξύ τέχνης, ανθρωπολογίας και καθημερινής ζωής.
Διάλεξη. Νίκος Αρβανίτης
Δευτέρα 14 Μαΐου 2018, 19:00. Σχεδιαστήριο 5. Τμήμα Αρχιτεκτόνων. Εργαστήριο Τέχνης / Αρχιτεκτονικής στη Δημόσια Σφαίρα
Ο Νίκος Αρβανίτης, γεννήθηκε το 1979 στην Αθήνα, όπου ζεί και εργάζεται. Σπούδασε ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης και στο μεταπτυχιακό τμήμα MFA “Τέχνη στο Δημόσιο Χώρο και Νέες Εικαστικές Στρατηγηκές” του Πανεπιστημίου Bauhaus της Βαϊμάρης με υποτροφίες της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών DAAD και του Κοινωφελούς Ιδρύματος Α. Ωνάση. Κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Διαγωνισμό ZeitGenosse Schiller για τέχνη στο δημόσιο χώρο, Βαϊμάρη, 2005, ήταν υποψήφιος για το 5ο Βραβείο ΔΕΣΤΕ του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ, Αθήνα, 2007 και κέρδισε το Δεύτερο Βραβείο Γ. Σπυρόπουλου, Αθήνα, 2009. Το 2014 ήταν Artist in Residence στο Ατelierhaus Salzamt, Λίντς, Αυστρία.
Ο Νίκος Αρβανίτης, τον Οκτώβριο του 2017, εκλέχθηκε Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Εικαστικών Τεχνών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας.Το καλλιτεχνικό και ερευνητικό του έργο εστιάζει σε θεματικές που αφορούν τις δομές και τις δυνατότητες εγκατοίκησης του δημόσιου χώρου, την αισθητική αντίληψη στη σύγχρονη κοινωνία, την κατασκευή συλλογικών ταυτοτήτων και την έννοια της παγκοσμιοποιημένης, θεαματικής, αλλά και θεσμικής μαζικής κουλτούρας. Το φάσμα των μέσων που καλύπτουν τα έργα του είναι: ζωγραφική, σχέδιο, φωτογραφία, βίντεο αρτ, ηχητικές εγκαταστάσεις και επιτελέσεις (performances), δράσεις και παρεμβάσεις στο δημόσιο χώρο, διαδραστικά και συμμετοχικά έργα, μουσικές και ραδιοφωνικές παραγωγές. Είναι συνιδρυτής του καλλιτεχνικού διδύμου Barking Dogs United, ενώ διατηρεί πολυετή συνεργασία με τον Hans Joachim Roedelius (Cluster/ Kluster, Harmonia). Μεταξύ άλλων, έργα του έχουν παρουσιαστεί στην 2η Les Ateliers de Rennes – Biennale d’Art Contemporain, Ρέν (FR), 2η Μπιενάλε της Αθήνας (GR), Halle 14, Λειψία (DE), Locust Projects, Μαϊάμι (USA), Townhouse Gallery of Contemporary Art, Κάιρο (EG), Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, Αθήνα (GR), BWA Wroclaw Galeria Awangarda, Βρότσλαφ (PL), Bâtiment d’Art Contemporain, «Le Commun», Γενεύη (CH) και το Salon of the Museum of Contemporary Art, Βελιγράδι (RS). Ατομικές εκθέσεις στην γκαλερί a.antonopoulou.art, Αθήνα (GR), artcore, Μπάρι (IT), ACC Galerie, Βαϊμάρη (DE).
www.nikosarvanitis.info
Adrian Piper. Museum of Modern Art March 31 to July 22, 2018
A Major Retrospective of Conceptual Pioneer Adrian Piper is Opening at Museum of Modern Art in 2018
“No matter how much I ask my mother to stop buying crackers, cookies, and things, she does so anyway and says they are for her, even if I always eat them. So, I decided to fast.”
THE MUSEUM OF MODERN ART (MoMA) in New York is presenting a major retrospective of conceptual artist Adrian Piper in spring 2018. The most comprehensive exhibition to explore her practice,”Adrian Piper: A Synthesis of Intuitions, 1965–2016″ will feature more than 280 works drawn from public and private collections around the world and be on view at MoMA from March 31 to July 22, 2018.
The treatment is long overdue. For half a century, Piper has produced pioneering work that has shaped the field of Conceptual art. She has influenced generations and received the Golden Lion Award for Best Artist at the 56th Venice Biennale in 2015 (above), but never had a major career retrospective.
Rebuilding Architecture
Rebuilding Architecture
Thursday-Saturday, January 25-27, 2018
This symposium, convened by Peggy Deamer, will explore areas that affect the construction of architecture’s discipline and profession—the academy, history/theory, practice, and media/representation—in order to structurally rethink and rebuild architecture. With the aim of shifting the basic tenets that prevent architecture from being socially relevant, politically powerful, financially rewarding, and personally fulfilling, each session will explore various methods of restructuring the discipline. Which new models of architectural education can change both architecture’s economic viability and conceptual relevance? What alternative narratives can provide foundations for a redefinition of architecture? What new models of practice do we have that either move beyond client-driven work or make more of that work than neoliberal fulfillment? How can architecture be presented to the public and to the profession in a way that moves beyond form, fame, and social irresponsibility? Speakers—theorists, practitioners, journalists, and historians—of both American and European backgrounds will analyze and debate our current and hoped-for architectural future.
Η εκπαίδευση της τέχνης στο διευρυμένο πεδίο δυνατότητας δράσης της αρχιτεκτονικής
Η εκπαίδευση της τέχνης στο διευρυμένο πεδίο δυνατότητας δράσης της αρχιτεκτονικής
Πάνος Κούρος
Παρουσιάζονται το πρόγραμμα και οι αρχές διδασκαλίας και έρευνας της τέχνης στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Πατρών. Από το 2000 έως σήμερα το Τμήμα συγκρότησε ένα συστηματικό πρόγραμμα εκπαίδευσης και έρευνας στην τέχνη με στόχο να εισάγει σταδιακά τους φοιτητές στις πρακτικές και τους λόγους που συνδέονται με την “αρχιτεκτονική” στροφή της σύγχρονης τέχνης. Οι τάσεις της μετα-εννοιολογικής τέχνης που δρουν με μια πολλαπλότητα μεθόδων και διαδικασιών στο κοινωνικό πεδίο και στο πεδίο των διανθρώπινων σχέσεων διαμόρφωσαν μια νέα χωρική οντολογία της τέχνης που συναντά σήμερα εκείνες τις τάσεις της αρχιτεκτονικής που παρέχουν “δυνατότητα δράσης” (agency) ή ενδυνάμωσης, παρεμβαίνοντας σε προβληματικές αστικές συνθήκες.
Τα μαθήματα τέχνης συσχετίζουν την σπουδή/κατάρτιση στα εικαστικά μέσα με project based διερευνήσεις στον αστικό δημόσιο χώρο. Η έμφαση δεν είναι στην τεχνική εκμάθηση των αναπαραστατικών μέσων σε ένα α-ιστορικό πλαίσιο, αλλά στη σπουδή των μέσων σε αλληλεπίδραση μεταξύ τους και με το context, σε ένα σχέδιο καλλιτεχνικής έρευνας που ταυτόχρονα κατανοεί κριτικά το χώρο, νοηματοδοτεί εκ νέου τις κατασκευές του ή παρεμβαίνει σε αυτές. Στα μαθήματα επιλογής διερευνώνται in-situ στρατηγικές, μέθοδοι, πρακτικές εμπλοκής στη δημόσια επικράτεια με διακαλλιτεχνικά μέσα, αναπτύσσοντας προβληματικές που σχετίζονται με τη μνήμη, τις έμφυλες ταυτότητες, την κοινωνική διαστρωμάτωση, κ.α. Σε ερευνητικές και διπλωματικές εργασίες οι φοιτητές έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν προτάσεις ή πρότζεκτ αστικών παρεμβάσεων με έννοιες, εργαλεία και διαδικασίες δημόσιας τέχνης, δοκιμάζοντας νέα υβριδικά πεδία άσκησης της αρχιτεκτονικής. Παράλληλα, πολεοδομικά πρότζεκτ και συλλογικές δράσεις του Εργαστηρίου τέχνης/αρχιτεκτονικής στη δημόσια σφαίρα, επιμελητικά έργα στο πλαίσιο προγραμμάτων βασικής έρευνας, δοκιμάζουν, εκτός προγράμματος σπουδών, πειραματικές εργασίες σε αστικές περιοχές που βιώνουν ριζικές αλλαγές εξαιτίας της μετανάστευσης, του εξευγενισμού, κοινωνικών αποκλεισμών.
H εκπαίδευση με τα εργαλεία και τις προβληματικές των σύγχρονων κριτικών πρακτικών τέχνης συμβάλλουν στην ανανέωση των λόγων που καθορίζουν τα όρια ευθύνης και τους ρόλους του αρχιτέκτονα, καθώς και στη διεύρυνση της αρχιτεκτονικής πρακτικής πέρα από το σχεδιασμό κτιριακών αντικειμένων, προς νέες διαδικασίες πολιτικής εμπλοκής που περιλαμβάνουν θεσμούς, κοινότητες, θεωρίες και δράσεις.
the symptom 08 / “Τουρισμός”
the symptom 08 / “Τουρισμός”
Επιμέλεια: Ελπίδα Καραμπά και Γλυκερία Σταθοπούλου
Παραγωγή: The Symptom Projects
Παλαιό Νοσοκομείο Άμφισσας
Εγκαίνια: Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2017, στο Παλαιό Νοσοκομείο Άμφισσας
Διάρκεια έκθεσης: 8 – 22 Οκτωβρίου, 2017
Ώρες λειτουργίας: καθημερινά 18.00 – 22.00
«Η ιδέα του τουρισμού είναι ιδιαίτερα συνδεδεμένη με την Ελλάδα, καθώς η Ελλάδα μαζί με την Ιταλία υπήρξαν παραδοσιακοί προορισμοί ταξιδιού πολύ πριν οργανωθεί η βιομηχανία του τουρισμού. Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο τα ταξίδια προωθήθηκαν ως μέρος της διπλωματίας, ενώ η επανάσταση των μεσων μεταφοράς επέκτεινε στις μάζες το δικαίωμα του ταξιδιού, μέχρι το ταξίδι και ο τουρισμός να συνδεθούν άρρηκτα με την οικονομία του θεάματος και την παγκοσμιοποιημένη οικονομία, που σαρώνει με τον ίδιο τρόπο το Κολλοσαίο, τη Ντίσνεϊλαντ, το Τσερνομπίλ και το Νταχάου.
Ως ένα από τα σημεία διαπλοκής και αλληλεπίδρασης του τοπικού με το παγκόσμιο, ο τουρισμός φαίνεται να είναι το ιδανικό εκείνο πρίσμα, μέσω του οποίου μπορούν να εξεταστούν διάφορες εκφάνσεις του τοπικού, του υπερτοπικού, της ταυτότητας, της ετερότητας, της πολιτιστικής κληρονομιάς, της εμπορευματοποίησης και της παγκόσμιας κυκλοφορίας των ανθρώπων, εικόνων και κεφαλαίων. Διαμορφώνει το πεδίο πάνω στο οποίο εκφράζονται, σημασιολογούνται και επιτελούνται διάφορες εθνικές, τοπικές, έμφυλες, εργασιακές ταυτότητες και κοινωνικοί ρόλοι, καθώς και επαναπροσδιορίζονται οι ταυτότητες των χώρων και των τοπικών κοινοτήτων υποδοχής.
Οι τουριστικοί προορισμοί και τα αξιοθέατα, μπορούν να θεωρηθούν ως κόμβοι μιας επανάληψης επιτελεστικών πράξεων (ο θαυμασμός ενός αξιοθέατου, η ρομαντικοποίηση μια τοποθεσίας κ.α.). Οι τόποι εμπλέκονται σε πολύπλοκα δίκτυα σχεσιακότητας, όπου οικοδεσπότες, επισκέπτες, κτίσματα και αντικείμενα συνδέονται για να επιτελέσουν ορισμένες αναπαραστάσεις. Οι προορισμοί αυτοί συχνά αποτελούν ιζηματογενείς συσσωρεύσεις αυτών των επιτελέσεων.
Με την ευκαιρία της έκθεσης, καλούμε στην Άμφισσα καλλιτέχνες να παρουσιάσουν έργα πάνω στο θέμα του τουρισμού, θέτοντας φανερά και λανθάνοντα ζητήματα που συνδέονται με την ιδέα και την ιστορία του τουρισμού ως μέρους μιας ευρύτερης βιομηχανίας, της πολιτικής και της οικονομίας, που επεκτείνονται σε ζητήματα του τοπικού και του παγκόσμιου, σε ζητήματα ταυτότητας, κοινωνικών ρόλων, αναπαραστάσεων και φυσικών ή νοητικών κατασκευών.
Η Άμφισσα δεν γίνεται εδώ κατάνοητή απλά ως ένα γεωγραφικό σημείο αλλά μας παρέχει τη δυνατότητα να στοχαστούμε πάνω στην ειδυλλιακότητα και την αποκέντρωση. Γειτνιάζοντας με έναν βαρυσήμαντο συμβολικά τόπο, τους Δελφούς, μας παρέχει την αφορμή να σταθούμε κριτικά απέναντι στα θεωρούμενα ως αυτονόητα και να προβληματίσουμε καθιερωμένες και κυρίαρχες μορφές και συστήματα γνώσης και εμπειρίας.»
Ελπίδα Καραμπά και Γλυκερία Σταθοπούλου
Συμμετέχοντες: Μιχάλης Αδάμης, Νίκος Αρβανίτης, Εύα Γιαννακοπούλου, Θοδωρής Ζαφειρόπουλος, Γιώτα Ιωαννίδου, Νίκος Καναρέλης, Απόστολος Καραστεργίου, Ζήσης Κοτιώνης, Πάνος Κούρος, Μαρία Λάλου και Skafte Aymo-Boot, Νατάσα Μπιζά, Ραλλού Παναγιώτου, Πάνος Σκλαβενίτης, Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου, Ινώ Βαρβαρίτη και Γιάννης Δελαγραμμάτικας, KaveCs, Οι αρχιτέκτονες της φάλαινας, Ευθύμης Θέου και Ηλέκτρα Αγγελοπούλου, Aysenur Babuna.
Πλατεία Βικτωρίας. Ερωτήματα για τη δράση κοινωνικής τέχνης
Το Εργαστήριο Τέχνης/Αρχιτεκτονικής στη Δημόσια Σφαίρα Χωρίς μνήμη. Εργασίες δημόσιας τέχνης και το μάθημα Τι είναι τέχνη στον δημόσιο χώρο; φιλοξενούνται από το Πρότζεκτ Πλατεία Βικτωρίας του Rick Lowe και διοργανώνουν ανοιχτή συζήτηση με θέμα “Πλατεία Βικτωρίας. Ερωτήματα για τη δράση κοινωνικής τέχνης.” Η συζήτηση θα διεξαχθεί με τη συμμετοχή φοιτητών και φοιτητριών των δύο μαθημάτων, οι οποίοι θα θέσουν παραγωγικά ερωτήματα για την ενεργοποίηση του αστικού χώρου ως αρένα δημόσιου πολιτικού λόγου και ως δύναμη μετασχηματισμού σε περιοχές κοινωνικής διαμάχης, όπως η Πλατεία Βικτωρίας. Θα παρουσιαστεί η ηχητική εγκατάσταση Ενδυνάμωση της φωνής του φύλου. Ηχητικές πράξεις στην Πλατεία Βικτωρίας της Αγγελικής Διακρούση, που εκπονήθηκε ως πτυχιακή εργασία στο Τμήμα, στο πλαίσιο των ερευνητικών θεματικών του Εργαστηρίου. Το Εργαστήριο διερευνά τα τελευταία χρόνια χωρικές δυνατότητες δράσης με καλλιτεχνικές πολιτικές πρακτικές και δοκιμάζει πειραματικές εργασίες σε αστικές περιοχές που βιώνουν ριζικές αλλαγές εξαιτίας της μετανάστευσης, του εξευγενισμού και των κοινωνικών αποκλεισμών.
Τρίτη 13 Ιουνίου, 7:00 – 9:00μμ.
Πρότζεκτ Πλατεία Βικτωρίας, Ελπίδος 13, Αθήνα,
στο πλαίσιο Δημοσίων Εκθέσεων της Ντοκουμέντα 14
Πάνος Κούρος, Καθηγητής
Συμμετέχουν οι φοιτητές και οι φοιτήτριες του Τμήματος: Μάριος Μυλωνάς, Λεμονιά Μωραΐτη, Δανάη Νταχρή, Σοφία Παναγιωτοπούλου, Αγλαΐα Πέττα, Δήμητρα Χάιδα.
Αγγελική Διακρούση, Ενδυνάμωση της φωνής του φύλου. Ηχητικές πράξεις στην Πλατεία Βικτωρίας, φωτογραφία: Πάνος Κούρος
– – –
The Laboratory for Art/Architecture in the Public Sphere at the Department of Architecture of the University of Patras, hosted by Rick Lowe’s Victoria Square Project, has organized a public discussion with the participation of students in the Public Art course, who ask thought-provoking questions about the activation of urban space as an arena of public political discourse, and as a transformative force in regions of social conflicts, such as Victoria Square. The sound installation Empowerment of Gender Voice: Sound Acts in Victoria Square is being presented, realized by Angeliki Diakrousi as a diploma project, in the framework of the research topics of the Laboratory. During the last decade, the Laboratory has researched spatial agency through art-political practices, realizing experimental works on urban areas that have undergone radical change due to migration, gentrification, and social exclusion.
The presentation takes place in Greek.
Panos Kouros, professor
With the participation of students in the courses What Is Public Art? and No Memory. Public Art Works: Dimitra Chaida, Danai Dachri, Lemonia Moraiti, Marios Mylonas, Sofia Panagiotopoulou, and Aglaia Petta.