Laboratory for Research in Art and the Public Sphere
department of architecture | university of patras
Διάλεξη και συζήτηση στο πλαίσιο του μαθήματος «Εικαστικές / Αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις στην Πόλη 2: Τι είναι Δημόσια Τέχνη;».
Καθηγητής Πάνος Κούρος.
Τρίτη 21 Μαίου 2024, 11:00
H Μαρίτα Τάταρη, Αν. Καθηγήτρια του Τμήματος Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών, θα μιλήσει στο μάθημα για το έργο του J. L. Nancy γύρω από την κοινότητα και την επίδρασή του στη διαλογική αισθητική και στις κοινωνικές πρακτικές της δημόσιας τέχνης.
Ο Ζαν-Λυκ Νανσύ στην Επίδαυρο. Φωτ.: Μ. Τάταρη, 2015.
A teach-in for all architecture students. November 11, 2023
Dear architecture students around the world
Let’s face it, architecture is settler colonialism’s best friend.
It is a reality that you may or may not learn at school, but it feels like our political duty to provide the necessary tools to those of you who are interested in engaging with it.
We are currently millions to feel powerless witnessing from afar the genocide currently unfolding on Palestinians of Gaza.
Fighting this powerlessness means organizing for tomorrow to support, at our own scale, the Palestinian struggle for liberation.
In order to do so, we need to be useful where we can.
For you, architecture students, this may mean understanding the geography and architecture of Israeli settler colonialism in Palestine to then be able to act upon this understanding.
This is why we are proposing a teach-in by The Funambulist editor-in-chief Léopold Lambert, who will introduce the various architectural embodiments of settler colonialism in Palestine.
November 11, 2023
6PM Paris time*
10:30PM Bombay time
7PM Johannesburg time
12PM New York time
11AM Bogota time
9AM Los Angeles time
(*make sure to double-check your time zone in case we did a mistake in the following hours
(cf. daylight savings, etc.))
*
*
SUMMARY OF THE TEACH-IN ///
1/ A comprehensive cartographic understanding of settler colonialism in all Palestine (West Bank + Gaza + ‘48, i.e. Israel)
2/ The architecture of apartheid in the West Bank and Jerusalem (walls, fences, colonies, roads, and checkpoints)
3/ The infrastructure of the siege on Gaza since 1967
4/ Architecture and the continuing Nakba in ‘48 Palestine
5/ Palestinian Refugee Camps: An architectural resistance?
*
*
If you would like to attend this teach-in, please register by filling the form below.
Aντι-μνημεία στα ερείπια αυτοσχέδιων καταυλισμών «ζούγκλας»
Πάνος Κούρος, Καθηγητής, Τμήμα Αρχιτεκτόνων, Πανεπιστήμιο Πατρών
με τους/τις φοιτητές/-τριες αρχιτεκτονικής : Κωνσταντίνα Βαρτζιώτη, Ιωάννα Παπαϊωάννου, Δημήτρη Πασχάλη, Ειρήνη Τζεδάκη
H εισήγηση θα παρουσιάσει μια αρχειακή μεθοδολογία για το σχεδιασμό αντι-μνημείων, εστιάζοντας σε ανοιχτά και επιτελεστικά μοντέλα μνημόνευσης που, εκτός άλλων, ενσωματώνουν διαδικασίες της αρχαιολογίας για να εμπλέξουν ενεργά τους πολίτες στις εργασίες της μνήμης, ανεγείροντας ανταγωνιστικές δημόσιες σφαίρες. Η μεθοδολογία αναπτύχθηκε στο πλαίσιο των ερευνητικών δράσεων και μαθημάτων του Εργαστηρίου Έρευνας Τέχνης στη Δημόσια Σφαίρα του Πανεπιστημίου Πατρών. Η έρευνα εστίασε στον αυτοσχέδιο καταυλισμό προσφύγων στις εκβολές του ποταμού Μείλιχου στην Πάτρα που ισοπεδώθηκε από τις αρχές το καλοκαίρι του 2009. Με την κατεδάφιση των κατοικιών και την ολοσχερή καταστροφή του οικισμού, έχει αφανιστεί κάθε υλικό ίχνος και έχει διαγραφεί η μνήμη του από την ιστορία της πόλης. Οι εργασίες εστίασαν στην ανεύρεση και επιτελεστική αρχειοθέτηση των οπτικο-ακουστικών αφηγήσεων που δημιούργησαν και δημοσίευσαν στο διαδίκτυο οι ίδιοι οι κάτοικοι του καταυλισμού, καθώς και στους τρόπους επανεισαγωγής τους στη δημόσια σφαίρα και στο δημόσιο χώρο ως μέρος των σεναρίων των αντι-μνημείων. Ο σχεδιασμός των αντι-μνημείων διατηρεί την πρόθεση συμβολικής ενσωμάτωσης της απώλειας και της εξαφάνισης σε ένα διευρυμένο πεδίο μνημόνευσης, που περιλαμβάνει το περιβαλλοντικό και οικονομικό οικοσύστημα: τον υπολειμματικό αστικό χώρο εγκατάστασης του καταυλισμού, καθώς και την κυριολεκτική ζούγκλα που διαδέχθηκε τον καταυλισμό-ζούγκλα, όπως ονομάζουν οι αρχές τις μορφές αυτές οργάνωσης της κοινωνικής ζωής στην Πάτρα, στο Calais και αλλού.
Στα νέα φύλλα 6,7,8 της έκδοσης απορρώξ παρουσιάζονται εργασίες που σχεδιάστηκαν στο πλαίσιο ενός πειραματικού τρόπου διεξαγωγής του μαθήματος Εικαστικές Τέχνες στη δεύτερη καραντίνα, το φθινόπωρο του 2020. Οι εργασίες εστίασαν στην κατασκευή ζωντανών χώρων επικοινωνίας που αντιστάθμισαν την απομόνωση της εικονικής εκπαίδευσης. H χρήση του zoom ως εικαστικού μέσου διευρυμένης περφόρμανς που συνδέει δρώντα πρόσωπα και χώρους πίσω από την οθόνη των τηλε-συναντήσεων, η ανάδειξη χώρων συσχέτισης με τον/την άλλο/-η στην έρημη πόλη, διαμέσου της αναμονής, η ενεργοποίηση ηχητικών μέσων για την αντίληψη και επανοικειοποίηση του χώρου, ήταν κάποιες από τις καινοτόμες ιδέες που αναπτύχθηκαν, συμβάλλοντας με νέους τρόπους και μεθοδολογίες στην εικαστική εκπαίδευση των αρχιτεκτόνων στην μετά την καραντίνα εποχή. /βλ. aporrox.upatras.gr
Εσθήρ Λέμη
Συνθέτις, Εικαστικός
Αναζητώντας τον ήχο στη μνήμη / πρακτικές μουσικής σύνθεσης
Τρίτη 2 Μαίου 2023, 19:00
Σχεδιαστήριο 5
Through the Looking Sound (2019) Γραφική παρτιτούρα για πιάνο με ειδικό περιστρεφόμενο κάτοπτρο (καλειδοσκόπιο)
Ο ήχος που καλείται να επενδύσει μια εικόνα είναι μια σύνθετη διαδικασία. Μια εικόνα αρχείου και το κείμενο που την περιγράφει μπορούν να δώσουν αρκετές πληροφορίες για ένα θέμα. Η ηχητική επένδυση μιας τέτοιας κατασκευής μπορεί να αποπροσανατολίσει από την αρχική στόχευση ή να εμβαθύνει στη θεματική της. Το ίδιο συμβαίνει και με τον ηχητικό σχεδιασμό στις (εικαστικές ή πολυμεσικές) εγκαταστάσεις. Η συνύπαρξη του ήχου σε μια τέτοια κατασκευή δίπλα σε άλλες μορφές τέχνης θέτει πάντα τα ίδια προβλήματα αντίστιξης μεταξύ των τεχνών και των τεχνοτροπιών, θέματα μικροδομής και μακροδομής και, εντέλει, θέματα σύνθεσης.
Η συζήτηση για τον ήχο ξεκινάει με μια σειρά πρωταρχικών ορισμών και παραδοχών, όπως τη διαφορά μεταξύ θορύβου και ήχου υποβάθρου, τους ορισμούς που είναι κοινοί σε όλα τα πεδία των τεχνών εφορμώντας από τη μορφολογία της μουσικής σύνθεσης και σίγουρα προϋποθέτει την αντίληψη της χρονικότητάς και της χωρικότητάς του.
– – –
Η Δρ. Εσθήρ Λέμη ( PhD Φιλοσοφική Αθηνών, Τμήμα Μουσικών Σπουδών 2011, ZHDK Master of Electroacoustic Music 2009 Ζυρίχη, UDK Master of Arts 2003 Βερολίνο, ΑΣΚΤ Τμήμα Ζωγραφικής 1999) διδάσκει ηλεκτρονική μουσική στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο στο Τμήμα Ήχου και Εικόνας και SFX για Κινούμενο Σχέδιο στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Είναι υπότροφος ΙΚΥ (ΑΣΚΤ / εργαστήριο Ν. Κεσσανλή 1998), του Ιδρύματος Ωνάση (ΜΑ στη Γερμανία), της Ελβετικής Κυβέρνησης (ΜΑ στην Ελβετία) και του Ιδρύματος Προποντίς (PhD στην Ελλάδα). Για το ερευνητικό της έργο έχει χρηματοδοτηθεί από το SNF- Swiss National Science Foundation για την συμμετοχή της στην ερευνητική ομάδα Immersive Swarm Spaces του μεταπτυχιακού τμήματος Μουσικής του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης (2009-2011) και ήταν η πρώτη ευρωπαία καλλιτέχνις στην οποία απονεμήθηκε η υποτροφία Fulbright-Schuman (2014) για την μεταδιδακτορική της έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν (Η.Π.Α.) στο τμήμα Performing Arts Technology. Ως εικαστικός έχει συμμετάσχει σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις και εγκαταστάσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ως συνθέτης δημιουργεί κυρίως γραφικές παρτιτούρες που συνδυάζουν εικόνα-ήχο-κίνηση και φωτισμούς και το ερευνητικό της έργο εστιάζει στην θεωρητική ανάπτυξη νέων μοντέλων επιτέλεσης και νέων χειρονομιών στη χρήση των ηχητικών της πηγών.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Με αφορμή τις θεματικές των μαθημάτων Εικαστικές Τέχνες 1 και 3 που αφορούν το σχέδιο ως ίχνος, το σχέδιο και τη γραφή στη σχέση τους με τον καθημερινό χώρο και το χώρο της λογοτεχνίας, θα δούμε τις δύο εκθέσεις έργων της Ρένας Παπασπύρου και της Νίνας Παπακωσταντίνου στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων.
Θα έχουμε τη χαρά οι δύο καλλιτέχνιδες να μας ξεναγήσουν στο έργο τους και να μας μιλήσουν για αυτό.
Η συνάντησή μας είναι το Σάββατο 5/11 στη διασταύρωση των οδών Μυλλέρου και Γερμανικού στην Πλατεία Αυδή στην Αθήνα στη 1:45.
In this artist talk, Panos Kouros will discuss certain directions in his artistic practice which touch on the experiential and political dimension of archaeology. In these works, various in- and ex-situ performative, peripateric and dialogical practices are used to free ruins and archaeological sites from their symbolic and national narratives and reclaim them as public space, as space for conversation rather than conservation, as potentiality in open-ended processes.
Workshop
Attendance is free with registration
Number of participants: 20
Panos Kouros with Angeliki Avgitidou, Evangelia Basdekis, Mary Zygouri
Wednesday 12:30 – 14:00
(workshop language: English)
in
the 2nd [On-line] International Biennale on Practical Philosophy:
Philosophy in Praxis. The philosophical gesture:
political, ethical, educational, artistic engagements
23-28 November
Program & Gallery of participants
https://practphil-biennale.aegean.gr/home_page_biennale_2021/programme_2021/
Book of Abstracts
https://practphil-biennale.aegean.gr/home_page_biennale_2021/book-of-abstracts_2021/
Details about the Program:
The program is divided to the following parts:
Registration for Free Attendance:
The access links will be sent only through our platform:
https://practphil-biennale.aegean.gr/home_page_biennale_2021/Registration_for_the_public/
* Certificates of attendance will be given
ένα ζωντανό αρχείο για δράσεις, πρότζεκτ, κριτικές εργασίες
H έκδοση απορρώξ παράγεται ως διαδικτυακό αρχείο που εκτυπώνεται στους οικιακούς εκτυπωτές των αναγνωστών. Μεταφέρει στο σχεδιασμό της μια ιδέα ζωντανής αρχειοθέτησης. Κάθε φύλλο είναι ένα θεωρητικό αντικείμενο ή πρότζεκτ, που με διαφορετικές ταξινομήσεις, αρχειοθετείται σε διαφορετικά ντοσιέ με διαφορετικές κάθε φορά προθέσεις επιμέλειας, μελέτης, ανάγνωσης. Η ιδέα βασίζεται στη συχνή, οικονομική και γρήγορη παραγωγή, σε τοπικές διαμορφώσεις της εκτυπωμένης ύλης.
Η έναρξη της έκδοσης συνέπεσε με την αρχή της παγκόσμιας πανδημίας και τις πρωτόγνωρες συνέπειές της στη λειτουργία του δημόσιου χώρου και στις διαδικασίες εκπαίδευσης. Μας απασχόλησε ο σχεδιασμός του εντύπου σε συνθήκες κοινωνικής απομόνωσης, περιορισμού των πόρων, κυριαρχίας της διαδικτυακής λογικής στην ανάγνωση και στη χρήση του περιεχομένου. Παράγοντας μια σκέψη για το απορρώξ ως ζωντανό αρχείο, προτείνουμε ταυτόχρονα ένα μοντέλο εντύπου που ενισχύει τις ποιότητες που βασίζονται στον αργό χρόνο της υλικότητας του χαρτιού και της ανάγνωσης, στην πληθυντική αρχειοθέτηση, στις τοπικές πρωτοβουλίες εκτύπωσης και στον γενικό σχεδιασμό.
Εργαστήριο έρευνας τέχνης στη δημόσια σφαίρα.
Τμήμα Αρχιτεκτόνων, Πανεπιστήμιο Πατρών.
Επιμέλεια: Πάνος Κούρος και Γιάννης Παπαδόπουλος
Τα φύλλα της έκδοσης είναι διαθέσιμα στο
. . .
aporrox
a living archive for actions, projects, critical works
aporrox is a publication, produced as a wiki archive and printed in home printers of the readers. It is designed with a concept of living archiving. Every issue is a theoretical object or project, which can be classified in different ways, and archived in different dossiers with different intentions of curating, studying, reading. The idea is based on frequent, economical and fast publishing, on topical configurations of printed matter. The beginning of the publication coincided with the outbreak of the global pandemic and its unprecedented consequences in the functioning of public space and the practice of education. Our concern was the design of the publication in the present context of social isolation, scarcity of resources, domination of the internet logic in reading and using of content. Advancing a position for aporrox as a living archive, we are at the same time proposing a model of publication which strengthens the qualities of slow time of the paper medium and the act of reading, of plural archiving, of local initiatives for production and printing, and of generic design.
Laboratory for Research in Art and the Public Sphere
Department of Αrchitecture, University of Patras
Εdited by Panos Kouros and Yiannis Papadopoulos
Issues available at
Δευτέρα 21 Μαΐου 2018, 19:00. Σχεδιαστήριο 5. Τμήμα Αρχιτεκτόνων. Εργαστήριο Τέχνης / Αρχιτεκτονικής στη Δημόσια Σφαίρα
Η Εύα Γιαννακοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Ιθάκη. Έχει ζήσει στο Βερολίνο, τη Νάπολη, την Βαρκελώνη και την Κων/λη ενώ αυτή την περίοδο διαμένει στην Αθήνα όπου εργάζεται. Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε μουσεία, ιδρύματα, γκαλερί, φεστιβάλ, αυτοσχέδιες δομές και δημόσιους χώρους στην Ελλάδα και το εξωτερικό, Material Art Fair (Πόλη του Μεξικού, 2017), Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα, (Equilibrists show, 2016), Athens Biennale 2015-2017 OMONOIA (2016), Ίδρυμα Rosa Luxemburg, Bερολίνο (ατομική έκθεση, 2015), MPA-B, Berlin (2015 και 2014), Excentricités 3 και 6 Performance Festival, Besançon (2015 και 2012), Action Field KODRA, Θεσσαλονίκη, (2012), και 3rd Art Biennale MIET, Θεσσαλονίκη (2011). Έχει συνεπιμεληθεί εικαστικά projects, ενώ το 2013-2014, ήταν διοργανωτικό μέλος της Βερολινέζικης πλατφόρμας MPA-B (Month of Performance Art, Berlin). Είναι μέλος του ΤWIXTlab, ενός χώρου που τοποθετείται μεταξύ τέχνης, ανθρωπολογίας και καθημερινής ζωής.